miércoles, 18 de diciembre de 2013

Día del Migrante: comunicado del partido SAIn.



CONTRA LOS POBRES, CUCHILLAS.
LAS ALAMBRADAS DE LA VERGÜENZA

Ante la colocación de las cuchillas en la valla de Melilla, las llamadas concertinas, queremos expresar un profundo rechazo y una gran indignación por la violación de los derechos humanos que se produce contra los inmigrantes empobrecidos que tratan de alcanzar territorio español.

El delegado del gobierno en Melilla ha justificado su uso. El director de Relaciones Internacionales del Ministerio del Interior también las justifica, a la vez que dice que “los Estados tratan de ser lo más humanos posible”. El ministro Jorge Fernández Díaz calla, en una actitud de evidente apoyo a la medida.

En 1989 celebramos la caída del Muro de Berlín. Aún quedan más de 32 muros de la vergüenza en el mundo. Muros que separan y dividen a la humanidad, muros que asesinan. Y España tiene dos. A principios de noviembre un inmigrante fue asesinado por esas alambradas cuando trataba de llegar a España.

Ya en 2005 el gobierno del PSOE de Zapatero colocó las mismas vallas y se vio obligado a retirarlas ante las graves consecuencias que tenían en la vida de los inmigrantes empobrecidos, a quienes no disuadieron de intentar el salto. La presión de organizaciones sociales fue determinante. Ocho años después, el gobierno del PP, insensible a aquella experiencia, atenta de nuevo contra los pobres.

El Partido SAIn rechaza el papel de gendarme de los pobres que le ha sido asignado a España por la Unión Europea y que tan alegremente han ejercido los gobiernos del PP y del PSOE. Estamos contra toda medida que atenta contra la dignidad de la vida humana, contra toda medida que ataca a los pobres que sólo buscan un futuro mejor. Desde el Partido SAIn exigimos el cese de la persecución contra los inmigrantes empobrecidos.



Responsable de prensa SAIn – Galicia: Teresa de Vallejo 630115130
Rúa do Home Santo 47, Baixo. Santiago de Compostela.

martes, 17 de diciembre de 2013

domingo, 15 de diciembre de 2013

Galicia perdió 40.000 universitarios en 8 años por falta de oportunidades

(...) En ocho años, del período 2003 al 2010, casi 40.000 universitarios inscritos en las oficinas de empleo de la comunidad se fuesen a trabajar a otras autonomías. Esta es la principal conclusión de la investigación llevada a cabo por Fernando González Laxe, Federico Martín Bermúdez y Federico Martín Palmero, los tres de la Universidade da Coruña, que se acaba de publicar en la Revista Galega de Economía.

(...)

Otra de las hipótesis de los investigadores sobre la ineficiencia de los servicios públicos de empleo en Galicia también se confirma. Casi un tercio logran trabajo por familiares u otros contactos, y solo un 2,5 % en una oficina de empleo público. Además, el 42 % de los titulados universitarios aseguraban que su primer trabajo en Galicia no tenía relación con sus estudios, una cifra que sube al 88 % en el caso de las personas sin educación superior.

Fte: www.lavozdegalicia.es

miércoles, 11 de diciembre de 2013

Retazos de la charla de Blanco Valdés del lunes 09 de diciembre en el Ateneo de Santiago.

 
 Roberto Blanco Valdés enumeró «multitud de causas» para que la Constitución, en su trigésimo quinto aniversario, «sea vista por la gente como algo que hay que reformar»: el paso del tiempo, la corrupción, los movimientos secesionistas, el descrédito de instituciones clave, el cambio de postura sobre la monarquía en ciertos partidos, la crisis económica… Sin embargo, advirtió: «Es cierto que el país tiene una cantidad enorme de problemas, pero casi ninguno de ellos se resolvería cambiando la Constitución. [...] De hecho, solamente uno haría altamente recomendable una reforma: el territorial». Pero, para esa tarea, no se da el consenso exigible.
Porque -sostuvo- sí se podría abordar la modificación de la ley de leyes a fin de mejorar la descentralización del Estado, estabilizar el sistema de reparto competencial y engrasar los mecanismos de solidaridad entre las comunidades, entre otras cuestiones, pero eso no satisfaría las ansias asimétricas de vascos y catalanes. Y las pretensiones de estos últimos no son las del resto. De modo que mejor no menearlo.

martes, 10 de diciembre de 2013

As comisións bancarias incrementáronse un 170%

 


Cando morrer implica o pago de comisións. Esa é a denuncia que fan varios clientes de caixas de aforros, que están a ser sancionados co cobro dunha cota mensual  que antes non pagaban e que chega despois do falecemento do seu cónxuxe. Chegan, estas queixas, de mulleres xubiladas e pensionistas que se veñen de decatar de que a súa entidade lles está a reter unha cantidade ao mes como penalización por deixar de domiciliar -obviamente e logo da súa morte- a pensión dos seus maridos.

Non son moitas as denuncias, en parte porque son moitos os casos de familias que ou non se decataron ou non repararon neste novo cobro de comisións. Segundo confirma Adicae-Galicia (Asociación de Usuarios de Bancos, Caixas e Seguros) a Praza, esta situación "é máis que probable" e adoita acontecer porque as caixas ou bancos "non teñen en conta o motivo polo que esa pensión deixou de estar domiciliada" e comezan así a aplicar unhas comisións das que antes estaban exentos os clientes, precisamente por ter domiciliado ese pago.
Estas promocións, como insiste Adicae, adoitan ir vinculadas a agasallos que se lle ofrecen aos clientes por domiciliar unha pensión para "retelos o máximo tempo posible" e a cambio tamén de comisións cero, pero sempre que se manteña esa mesma pensión domiciliada. No caso de que faleza o receptor da oferta, o marido ou muller que mantén a conta conxunta pasa a pagar unha penalización mensual en forma de comisión. "E adoitan pagar os que menos teñen, porque estes produtos recaen en xubilados que reciben pensión por viuvez ou unha escasa paga", engade a asociación de usuarios de banca, que lembra que desde 2007, as comisións incrementáronse un 170% en España. 

Fte: www.praza.com

lunes, 9 de diciembre de 2013

En febrero en Galicia!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Preparándolo todo...

Un proyecto de Teatro Documento, no exento de humor, que pone luz sobre la otra cara de la moda a bajo precio y de las diferentes complicidades que la sostienen.
Con "Tirar del hilo" comienza la tercera etapa de la compañía Zeroalaizquierda con el propósito de desarrollar una nueva versión del teatro documento y avanzar en el desarrollo de un teatro con capacidad transformadora.

Más información en www.zeroalaizquierda.com

Primark contrata a un ex Inditex para indemnizar a los muertos de Bangladesh


 


Primark ha dado el paso que no se atrevió a abordar Mango. La compañía irlandesa ha decidido contratar a Javier Chércoles, el exencargado de responsabilidad corporativa de Inditex, para poner en práctica un método matemático con el que compensar a las 1.127 víctimas del incendio que asoló varios talleres textiles el pasado mes de abril. Medio año después, sólo el grupo británico ha pagado a las víctimas de un suceso en el que se vieron salpicadas la empresa catalana, Benetton y El Corte Inglés, entre otras.
Chércoles tenía un acuerdo cerrado con Mango a finales de abril para colaborar con el grupo dirigido por Isak Andic con el objeto de buscar la fórmula con la que compensar a los familiares de los fallecidos de la subcontrata Rana Plaza. Aunque la compañía catalana no fabricaba ropa en el lugar del suceso, reconoció que ya había pedido muestras a algunos de los talleres para empezar a producir sus prendas. Ya tenía acuerdos pactados y preparado parte del material.
Pero Mango desistió de ponerse en manos del que fuera responsable de revisar el cumplimiento de los derechos laborales en las fábricas de Inditex durante casi una década. Rompió el contrato con Chércoles tras ser difundido en prensa porque Mango quería llevar las negociaciones y su implicación con absoluta discreción.
Todo lo contrario que Primark, que ha firmado un contrato con el exdirectivo de Inditex para revisar sus procedimientos a la hora de encargar la fabricación de sus productos. La empresa competidora de Zara y de Hernnes & Maurtiz (H&M) ha adoptado el sistema desarrollado por Chércoles para calcular cuánto vale la vida de un empleado en un país subdesarrollado. El método ha sido aprobado por Naciones Unidas y es el que la compañía irlandesa ha empleado para abonar las primeras indemnizaciones a las familias de la mayor tragedia industrial acaecida en el segundo mayor productor mundial de ropa.
Porque Primark es la única marca cuyo nombre apareció en las etiquetas del siniestro que ha decidido compensar a las 1.127 víctimas. El resto todavía no ha desembolsado un euro. Pese a que las 29 multinacionales afectadas se reunieron pocas semanas después en Ginebra (Suiza) para buscar una solución, hasta la fecha ninguna ha aflojado el bolsillo, salvo la británica. Además de Mango y El Corte Inglés, entre las empresas occidentales que se vieron salpicadas por los hechos están Wal-Mart, Disney, GAP, Nike y Benetton. Por su parte, Inditex, que ya tuvo que indemnizar a víctimas de otros casos, ha negado que fabricase en Rana Plaza, motivo por el que no asiste a las reuniones de la ciudad suiza, mientras que el grupo de Isidoro Álvarez siempre ha manifestado su total colaboración por ayudar a los afectados.
Dada la repercusión del suceso, estas grandes cadenas han tratado de modificar las condiciones laborales de los empleados que componen sus prendas a través de subcontratas. Pero las diferencias son muy grandes. Mientras los sindicatos piden duplicar el salario desde los 40 euros mensuales a 80, las empresas consideran que es inviable porque sus márgenes se reducirían y no podrían vender sus prendas a precios bajos. Unas divergencias que han acabado en huelgas masivas que han obligado a cerrar de forma temporal hasta 400 factorías. El Gobierno, que depende en gran parte de las exportaciones textiles, ha enviado al ejército a las puertas de las fábricas para evitar mayores disturbios.
La última reunión, organizada por el sindicato internacional IndustriALL y presidido por la Organización Internacional del Trabajo, tuvo lugar el 12 de septiembre y acabó en desencuentro. Según un comunicado de IndustriALL, solo nueve empresas se presentaron a las reuniones de Ginebra. Entre ellas, El Corte Inglés y Primark, decididas a abonar una compensación. Otras, como Inditex, Mango o Carrefour, dieron la espalda a estas discusiones. Monika Kemperle, secretaria general de IndustriALL, denunció las “promesas vacías y las mentiras” de algunas multinacionales para evitar hacer frente al pago de unas indemnizaciones que no supondrían más que un “porcentaje ínfimo de su facturación”.
Más muertos
IndustriALL, la Campaña de Ropa Limpia (CCC) y el Consorcio por los Derechos de los Trabajadores (WRC) presentaron de forma conjunta una propuesta de modelo de indemnización consistente en crear un fondo común de compensación de 74,5 millones de dólares para las víctimas del Rana Plaza y de 6,4 para los afectados por el incendio de Tazreen que ayudarían a cubrir los gastos médicos, funerarios y a combatir la pérdida de ingresos de las familias afectadas. De estas cantidades, las marcas tendrían que sufragar solo un porcentaje del total: 33,5 y 2,8 millones de dólares respectivamente.
Una de las ausencias clave, Benetton, ha dicho que se centrará en “el trabajo directo con los afectados por el desastre”, de acuerdo con el comunicado emitido por IndustriALL. Primark, por su parte, se ha comprometido a proporcionar otros tres meses de salario a los familiares y ha puesto a disposición de las víctimas su infraestructura bancaria local en Bangladesh, con el fin de entregar los fondos disponibles como ayuda de emergencia.
Mientras siguen las discusiones, la inseguridad laboral se sigue cobrando la vida de personas. El pasado 8 de octubre, nueve empleados fallecieron por un incendio originado en una fábrica textil del distrito bangladeshí de Gazipur, en el centro del país asiático. Hace un año murieron otros 112 trabajadores en el siniestro de la fábrica Tazreen Fashion
Fuente: El confidencial

lunes, 2 de diciembre de 2013

Calendario 2014

Ola!!!

Xa temos dispoñibles en Santiago de Compostela os calendarios 2014 con números e espacio grande para anotar citas médicas, recados, etc...


Para as cociñas do mundo!!!

Quen queira, pode encargalos no correo electrónico de galicia@partidosain.es

¡¡¡Remátanse rapidiño!!!!

sábado, 30 de noviembre de 2013

10 años desde la autofinanciación.

El partido político Solidaridad y Autogestión Internacionalista nace con el claro objetivo de ser financiado por las cuotas de sus militantes. Y así lo viene haciendo.

Las razones de crear el partido son: acabar con el hambre, el paro y la esclavitud infantil.( Los tres primeros puntos del programa político) porque ningún partido político lo está haciendo.

Son 10 años demostrando a la sociedad española que la única manera de ser libre es no venderse a nadie. Que quien recibe dinero de la banca, de las multinacionales..., se debe a ellos. Quien paga, manda. Estos días se está hablando de que el 80% de los ingresos proviene de fondos públicos. Es vergonzoso que los partidos políticos que gobiernan España y el resto de los partidos parlamentarios españoles no son capaces de autofinanciarse.

Los ciudadanos no tenemos que mantener a ningún partido político ni a ningún sindicato con el dinero de los impuestos. Para eso no son nuestros impuestos. Esto es un abuso.

Partidos políticos, sindicatos no habéis nacido para eso. Hacéis de la política un negocio, os servís para ascender y la política debe ser servicio.

Ningún partido subvencionado, ningún sindicato vendido, puede decir que es libre.





martes, 26 de noviembre de 2013

Cuchillas en Melilla


COMUNICADO DE PRENSA "CONTRA LOS POBRES, CUCHILLAS. LAS ALAMBRADAS DE LA VERGÜENZA"

CONTRA LOS POBRES, CUCHILLAS.
LAS ALAMBRADAS DE LA VERGÜENZA

Ante la colocación de las cuchillas en la valla de Melilla, las llamadas concertinas, queremos expresar un profundo rechazo y una gran indignación por la violación de los derechos humanos que se produce contra los inmigrantes empobrecidos que tratan de alcanzar territorio español.

El delegado del gobierno en Melilla ha justificado su uso. El director de Relaciones Internacionales del Ministerio del Interior también las justifica, a la vez que dice que “los Estados tratan de ser lo más humanos posible”. El ministro Jorge Fernández Díaz calla, en una actitud de evidente apoyo a la medida.

En 1989 celebramos la caída del Muro de Berlín. Aún quedan más de 32 muros de la vergüenza en el mundo. Muros que separan y dividen a la humanidad, muros que asesinan. Y España tiene dos. A principios de noviembre un inmigrante fue asesinado por esas alambradas cuando trataba de llegar a España.

Ya en 2005 el gobierno del PSOE de Zapatero colocó las mismas vallas y se vio obligado a retirarlas ante las graves consecuencias que tenían en la vida de los inmigrantes empobrecidos, a quienes no disuadieron de intentar el salto. La presión de organizaciones sociales fue determinante. Ocho años después, el gobierno del PP, insensible a aquella experiencia, atenta de nuevo contra los pobres.

El Partido SAIn rechaza el papel de gendarme de los pobres que le ha sido asignado a España por la Unión Europea y que tan alegremente han ejercido los gobiernos del PP y del PSOE. Estamos contra toda medida que atenta contra la dignidad de la vida humana, contra toda medida que ataca a los pobres que sólo buscan un futuro mejor. Desde el Partido SAIn exigimos el cese de la persecución contra los inmigrantes empobrecidos.



Responsable de prensa SAIn – Galicia: Teresa de Vallejo 630115130
Rúa do Home Santo 47, Baixo. Santiago de Compostela.


lunes, 25 de noviembre de 2013

Los sin tierra de la India estuvieron en Compostela: en la USC y en la Casa de Cultura y Solidaridad.


















Ramesh Chandra estuvo hoy en Compostela transmitiendo la impresionante lucha de su pueblo: una gran familia de cientos de miles de personas luchando por la justicia. Gracias Ramesh por dar testimonio de ello. ¿Seremos capaces de unirnos a su lucha?

Por primera vez en España: el SAIn trae a Ramesh Chandra


Ha sido todo un lujo poder contar con Ramesh Chandra recién llegado de la India.

Recorrerá varias ciudades de España porque nos parece muy necesario conocer de primera mano esta experiencia no violenta; la más importante después del movimiento Gandhiano.

JANADESH es la marcha que mantuvieron 25.000 personas sin tierra para exigir al gobierno lo que, por justicia, les pertenece.

"Es necesario dialogar", nos decía Ramesh. "No ver al que piensa diferente que tú como un enemigo, sino como el oponente"

"La violencia nunca está justificada, nunca. Si tú tiras una piedra, el oponente puede tirar dos... Es necesario el diálogo. La acción no violenta es diálogo".

Gracias por tu aportación Ramesh. Realmente tenemos mucho que aprender de estas culturas que han sabido transmitir, generación tras generación una cultura, de la no violencia, que nos ha demostrado que es la verdadera manera hacer justicia hacia los más débiles.
Que cuando el pueblo se asocia tiene un poder imparable.
Qué razón tenía Camilo Sánchez, alcalde canario, cuando decía: O LUCHAS O TE VENDES.
A esta lucha aspiramos; a la asociada, a la no violenta.

miércoles, 13 de noviembre de 2013

NP: Encontro con Ramesh Chandra en Santiago de Compostela




Ramesh Chandra Sharma, líder do movemento hindú Janadesh, visita Santiago

·               O encontro terá lugar o luns, 25 de novembro ás oito da tarde na Casa da Cultura e Solidariedade.
·               Janadesh é a campaña de loita non violenta máis importante na India desde a época de Gandhi.

Ramesh Chandra Sharma, responsable da rede internacional de apoio ao movimiento Janadesh, estará o vindeiro luns, día 25 de novembro en Santiago de Compostela. Explicará a súa experiencia nun encontro que terá lugar ás oito da tarde, na casa da Cultura e Solidariedade, situada na Rúa do Home Santo, número 47.

Janadesh é a campaña de loita non violenta máis importante desde os tempos de Gandhi. Durante 30 días, 25.000 homes e mulleres procedentes dos sectores máis desfavorecidos da India percorren a pé os 350 km de autoestrada que separan a cidade de Gwalior da sede do Parlamento, en Delhi. O obxectivo: iniciar unha folga de fame masiva para esixir unha redistribución xusta das terras.

Ramesh Chandra Sharma

Ramesh Chandra Sharma traballou con Ekta Parishad, un movemento de masas non violenta na India, como coordinador da campaña nos últimos 12 anos. Estivo involucrado na campaña e formou a mozos rurais para dirixir as loitas nos pobos. Tamén está a cargo da Coordinación Internacional de Ekta Parishad. Ademáis, é membro de varios grupos como o Grupo de Traballo para a reforma agraria, o Comité Central de Investigación de autogoberno tribal , e o Comité Nacional da reforma agraria.

Como activista participou en moitas marchas a pé, en movementos de masas e nas negociacións cos grupos interesados. Ramesh tamén deu conferencias na Universidade de Cambridge, na Escola de Economía de Londres e na Universidade de Oxford, así como na Comisión Parlamentaria británica.

Participou e ofreceu axuda a moitos movementos non violentos internacionais similares en Paraguai, Arxentina, Chile, Venezuela, Bolivia, Colombia, Perú, Costa Rica, Panamá, México, Brasil, Bangkok, e Uganda. Actualmente, adícase á construción dun movemento de masas na India chamado Satyagraha, iniciado en xaneiro de 2012.

Ramesh estará na USC e na Casa de Cultura e Solidariedade pola tarde.

Máis información:




O partido SAIn quere dar a coñecer experiencias de loita asociada co fin de promover a asociación militante tamén en España. Este acto enmárcase dentro dos actos previos do Congreso Internacional contra o paro, a explotación e a escravitude que se celebrará en Madrid do 1 ao 4 de maio de 2014:
http://www.rompiendocadenas.org/




Persoa de contacto (información e xestión de entrevistas con Ramesh Chandra Sharma): Cristina Bandín 678671403.

martes, 12 de noviembre de 2013

Case o 20% do alumnado da ESO enfróntase a unha privación material severa

O 61% dos adolescentes en risco de exclusión social suspenderon tres ou máis materias fronte ao 37% do resto dos estudantes. Son datos dun estudo realizado pola Fundación Adsis acerca de como a conxuntura socioeconómica da mocidade está directamente relacionada co seu desempeño académico e a súa capacidade para relacionarse e ser aceptada pola súa contorna. Esta análise cobra especial relevancia cando o debate sobre política educativa fai uso e abuso do rendemento dos estudantes e do abandono escolar temperán como razóns para o fracaso do sistema actual e a necesidade de cambialo.
O certo é que a crise multiplica o número de menores en risco de exclusión e que esta fenda se ve acentuada pola falta de acceso a reforzos extraescolares, que tamén son consecuencia da crise.
Dos 3.000 estudantes da ESO enquisados pola Fundación Adsis, o 18,4% enfróntanse a unha privación material severa. Deles, o 70,3% vive en familias con serias dificultades para pagar o aluguer ou a hipoteca e o 75,3% non come carne ou peixe polo menos tres veces á semana. Unha situación inestable que, sumada ao desequilibrio intrínseco da adolescencia, pasa factura. "Algúns destes mozos e mozas teñen unha actitude destrutiva e é un traballo arduo dar pautas de relación. Péchanse na súa contorna máis próxima e ignoran o resto. Nós en moitos casos actuamos mal. Quizá deberiamos preguntarnos o porqué desta rabia", explica Juan Antonio Cardete, profesor de Lingua e Literatura nun instituto.

Cando ao problema da privación material -factor de pobreza e exclusión, segundo o indicador AROPE (At Risk of Poverty and/or Exclusion)- se une á falta de sostén familiar, os adolescentes quedan orfos de referentes. "Se os teus propios pais non lle dan valor á túa formación, quen vai facelo?", pregúntase Cardete. E entón lembra o pequeno gran triunfo dun dos alumnos da súa titoría: un mozo xitano que alcanzou o terceiro curso da ESO. "A pesar de que o seu pai non quere que estude, el interésase por progresar, asiste a clase e relaciónase cos seus compañeiros".

Máis risco de exclusión social

Facelos conscientes da súa propia realidade é o primeiro paso para empezar a construír en positivo. Así o ve este docente de Lingua e Literatura que viu cambiar nos últimos anos o perfil dos alumnos en situación de pobreza. "Hoxe, sen ser o instituto no que traballo un centro de difícil desempeño, o risco de exclusión está moi acentuado nas familias de clase media, pero moitos mozos e mozas non son conscientes do problema". "Cando practicamente se eliminaron as bolsas de libros, as familias chegaban á secretaría coas súas nóminas e á directora caíaselle a alma aos pés", relata Cardete, que este ano tamén é titor dun grupo de 3º da ESO. Entón comezaron a traballar para prover as persoas que o necesitaban de material doutros anos, e mesmo se fixeron doazóns.

Mentres a pobreza se cronifica, o sistema de asistencia social necesario para facerlle fronte non deixa de encoller. Un abandono do Estado como garante do benestar cidadán que pasa factura a milleiros de adolescentes cuxo futuro educativo e profesional pode tirarse pola borda.
O establecemento dun vínculo afectivo cos alumnos é, segundo o estudo, un proceso necesario para tender pontes entre os membros da comunidade educativa. Unha tarefa hoxe complexa nos centros de secundaria, "onde estamos demasiados preocupados polas notas e escasos de recursos pedagóxicos". Juan Antonio está convencido de que "ata que un adolescente nesta situación non arranxa o seu encaixe como persoa no mundo, non pode solucionar o resto dos problemas". Por iso, as expectativas que os profesores depositan nos alumnos poden influír nos seus éxitos e os seus fracasos. "Unha situación deste tipo non se resolve cun castigo como a expulsión do centro por unhas semanas. Hai que facer un seguimento con apoio do departamento de orientación para chegar á raíz do problema".
Nese camiño, recoñecer os pequenos logros e reforzar a autoestima e a motivación é fundamental, de acordo coas conclusións do estudo, para mellorar o rendemento duns adolescentes pouco convencidos de alcanzar as súas aspiracións no futuro.

Fte: praza.com

lunes, 11 de noviembre de 2013

Estamos preparando un Congreso Internacional contra el paro, la explotación y la esclavitud: MAYO 2014. Apuntaos la fecha!!!!

Tenemos un cuaderno para los trabajos previos al Congreso... Te invitamos a leerlo, pensarlo, reunirte en grupo, y mandarnos la aportación personal, de grupo o asociación.

Este Congreso se hará con las aportaciones de todos. Te ofrecemos este material para iniciar el diálogo.

Cuaderno de trabajo del Congreso Internacional



domingo, 10 de noviembre de 2013

De operarios despedidos a empresarios

Así titula el periódico la iniciativa de un grupo de parados de Narón que se unieron y decidieron hacerse con la empresa que los había dejado sin empleo.

No sin muchos sacrificios, mucho esfuerzo, pero ha valido la pena.

Para conocer más pinca aquí.


viernes, 8 de noviembre de 2013

JANADESH EN SANTIAGO: 25 DE NOVEMBRO ÁS 20H NA CASA DE CULTURA E SOLIDARIEDADE.

Janadesh é a campaña de loita non violenta máis importante desde os tempos de Gandhi. Ao longo de 30 días, 25.000 homes e mulleres procedentes dos sectores máis desfavorecidos da India percorren a pé os 350 km de autoestrada que separan a cidade de Gwalior da sede do Parlamento, en Delhi. O obxectivo: iniciar unha folga de fame masiva para esixir unha redistribución xusta das terras.
 
Estes guerreiros sen armas consideran que o sacrificio, a disciplina e o sufrimento persoais son mellores ferramentas que as armas para producir un cambio social. Saben que expórse á violencia do opoñente sen tomarse a revancha ten grandes perigos, pero que a súa acción vale máis que toneladas de prédica.
 
Ante a coraxe amosada polos camiñantes, o goberno indio, preocupado por mostrar ao país como potencia económica emerxente e epicentro global da mística, verase obrigado a respostar...

E ISO NOS CONTARÁ RAMESH...
 

LUNS 25 DE NOVEMBRO ÁS 20H. 
CASA DE CULTURA E SOLIDARIEDADE. 
Rúa do Home Santo 47, baixo. Santiago de C.

domingo, 3 de noviembre de 2013

Millo transxénico en Galicia




Hai máis de cinco anos que comezaron os experimentos con millo transxénico en Galicia. Coa autorización do Ministerio de Medio Ambiente e da Xunta plantáronse variedades desta especie transxénica en varios concellos galegos, entre eles, Arzúa, Arteixo, Mesía, Val do Dubra, Ribeira, Touro (A Coruña), Chantada, Vilalba, Castro de Rei (Lugo) e Lalín (Pontevedra). 

A maior parte dos proxectos foron impulsadas polas multinacionais Monsanto e Pioneer que pretendían introducir esta variedade na península e, especialmente, no mercado galego polo seu elevado consumo. 

Monsanto é o Al Capone da agricultura a nivel mundial. A mafia dáche varias opcións para "axudarche". Obríganche a pagarlles unha cuota de protección que de non pagala rematará sendo a túa ruina. Se representas competencia elimínante. Se existe a posibilidade de que os delates, tamén. Eles controlan a maior parte do mercado de sementes a nivel mundial e os que lles mercan quedan amarrados irremediablemente. 

Monsanto ten denuncias e condeas por escravitude de nenos, delictos contra o medio ambiente e prácticas que vulneran os dereitos humanos. Esta multinacional ten o 80% dos transxénicos, que terán consecuencias moito máis graves e prolongadas que os praguicidas tóxicos, e supoñen o último eslabón dun modelo insostible, que empobrece aos agricultores e perxudica aos consumidores. 

Referencias 
www.isaaa.org 
http://www.grain.org/ 
http://www.biodiversidadla.org/ 
http://www.etcgroup.org/ 
http://www.ecoportal.net/ 
http://www.tierra.org/transgenicos/transgenicos.
htm http://www.vidasana.org/ 
 http://www.solidaridad.net/ 
http://poder5.blogspot.com.es/ 
 http://www.galiciaconfidencial.com/

miércoles, 30 de octubre de 2013

Impostos indirectos: pagan máis os que menos teñen

A Consellería de Facenda ofrece os Orzamentos 2014 tras calcular que os ingresos polos tributos directos aumentarań un 1,3% a respecto do exercicio económico de 2013, mentres que os indirectos escalarán un 6,4%. A suba está impulsada, entre outros factores, polo incremento do denominado céntimo sanitario, o imposto sobre o carburante que o gabinete de Feijóo vai subir en 3,6 céntimos por litro de gasóleo e en 2,4 céntimos na gasolina.


Podes consultar no enlace os ingresos tributarios da Xunta por impostos directos e indirectos desde o 2009 ao 2014.


Fte: www.praza.com

lunes, 28 de octubre de 2013

Trata de personas al lado de nuestras casas...

“Lo de la niña rumana de 15 años que tenían como reclamo en el club La Perla de Padrón no es una anécdota. Lo convertisteis en anécdota los periodistas, porque lo publicasteis, pero no es nuevo”, asegura Carmen Lago, presidenta de la Asociación Faraxa de Vigo contra la explotación sexual. “En los clubes hay chicas muy jóvenes, aunque solo un médico podrían determinar su edad, si no se tiene acceso a su verdadera documentación [retenida, generalmente, por los proxenetas]”. “En los pisos, las chicas nos cuentan que, cada vez más, los clientes les piden que se vistan de colegialas. Hoy es lo que se demanda: lolitas, carne fresca; cuanto más fresca mejor”, sigue esta mujer que pasó por la prostitución y ahora ayuda a las demás a salir del agujero.


Fte: www.elpaís.es